// M I S L U K T, of toch niet? //

mis·luk·king (de; v; meervoud: mislukkingen)1het mislukken2iets dat mislukt is
Dit is wat van Dale zegt over dit zelfstandig naamwoord. Iets is mislukt. niet gelukt gewoon. Niets meer. Niets minder
Ik moet dit vaker doen denk, even naar de van Dale grijpen als ik de juiste betekenis wil weten van een gebeurtenis. En dat mijn gevoel blijkbaar niet altijd de juiste definitie weergeeft.

Er mislukte namelijk best het een en ander hier afgelopen maanden. Ik had bedacht optijd te beginnen met de plannen rondom Yaan haar verjaardag (lees 3 maanden van tevoren) om dit "op rolletjes" te laten verlopen. Die rolletjes waren gelukt; twas net een skatebaan... met alle hobbels en kuilen aanwezig. En mijn evenwicht als een kakapo (ja, net even gegoogled.  Dat beest vliegt weg, vergeet hoe zwaar hij is en ploft dus met dezelfde gang weer tegen de grond) Nou ja, dat dus.
Ik vergat dan niet hoe zwaar ik was (al lijkt me dat serieus een gouden eigenschap) maar vergat wel hoeveel mijn hoofd kon handelen. Ik vergat ook dat situaties wel eens kunnen wijzigen met kinderen. En dan heb ik het alleen nog maar over ziek zijn, school, lockdown... en nog niet over de geweldige moods die ze feilloos van hun moeder over kunnen nemen...Ja, het veranderd wel eens met een kind.  Met 2 dus dubbel zo vaak... ;)
Ik vergat dus het een en ander... en er mislukte nogal veel...En langzaam maar zeker begonnen de mislukte plannen zich te vermengen met mijn eigenwaarde. En ja, je raad het al... de dag voor Yaan haar verjaardag was ik de domste persoon op aarde, de grootste mislukkeling en had Yaan veel meer aan een moeder die gewoon simpelweg haar plannen uit kon voeren. Die haar het beste kon geven, hetgene wat ze verdiende.
Lang verhaal kort. Ik was die dag niet de leukste mama op aarde. Okee, misschien is dat een aardig understatement.  Maar het was een feit. En op dat moment met geen mogelijkheid te veranderen... 
Tot de verjaardag zelf;Met een poppenhuis was niet af was, een vergeten meisjesslinger en een taart waar de vulling er aan alle kanten uitliep, die uit nood was geverfd (ja echt!) met kleurstof🙈...; Hadden wij hier een stralend 1 jarig meisje rondkruipen! Een meisje wat niet keek naar al de mislukkingen van mij in mijn moeder zijn...Een meisje wat niet zag wat mistte...Een meisje wat niet keek naar wat er niet was...Een meisje wat niet wist wat er niet was. 
Een stralend meisje... wat zag wat er wél was!
Een poppenhuis, een prachtige kinderwagen, een heerlijke taart (denk ik tenminste; want het enige geluid wat ze maakte was "mjammjammjammjam")...Maar vooral..., lieve mensen om haar heen die deze blijdschap met en voor haar verdubbelden. 
Als zij naar al deze cadeaus en versiering keek; kwam er een gigantische lach op haar gezicht... maar als zij ons hierna aankeek en zij zag onze blije gezichten kraaide ze van plezier, werd de gigantische lach zo mogelijk nog groter en schaterde ze het uit van de pret. 
Haar verjaardag was GOUD! 

En dáár was mijn les.. van dit jaar...Er is veel wat wij weten.Er is nog zo ontelbaar veel meer wat wij niet weten. 
Onze situatie nu is zoals deze moet zijn. In alle wetenschap. In alle onwetendheid. In de Hand van onze Almachtige en Trouwe Vader. En daarin, veilig in Zijn Alleswetende Goedertierenheid. Die God, die (eerbiedig gezegd) tiert van Goedheid. 
En in Hem zijn we veilig! En of ik dan voor mijzelf een weg organiseer wat lijkt of ik over een skatebaan race met de eigenschappen van een kakapo. En ik nog lijkt te crashen ook... Het loopt Hem niet uit de hand, want Hij zegt;"Mijn kracht word in jouw zwakheid volbracht.." 
En dan mogen we genieten! Intens genieten van alles wat we hebben. Zelf genieten, maar ook met elkaar genieten.Genieten van wie God is!
Wat een genade! Wat een troost!Wat een toekomst!