// DE KONING OP ZIJN KNIEEN //

De Koning op de knieën

De Koning op de knieën,
een doodsbange Held.
De Trouw Zelf wordt verraden,
verraden voor geld.

De Vriend wordt verlaten,
de Liefde gehaat;
Zelfs Zijn drie beste vrienden
zijn niet tot waken in staat.

Hier, in de hof van het lijden,
waait een ijskoude wind.
De God aller goden,
keert de rug naar Zijn Kind.

De Redder der mensen
wordt Zelf niet gered.
Zie, de hoorder van bidders,
gaat Zelf in gebed.

Zijn stem breekt de stilte:
‘Heer’, is ’t niet moog’lijk dat Gij,
de volle beker van ’t lijden,
laat voorbijgaan aan Mij?’

‘Och, Vader, Ik bid U,
niet dat Mijn wil geschiedt.
Laat Mij maar volbrengen,
wat U Mij gebiedt.

’Zijn angst wordt intenser,
Zijn lichaam zweet bloed.
Maar de angst kan niet winnen:
Zijn liefde wint het voorgoed.

Daar loopt Hij, Mijn Redder.
Zie, Hij komt dichterbij.
Ik schuif wat naar acht’ren,
maar Hij loopt rechtstreeks naar mij!

Dan geschiedt hier een wonder,
‘t gebeurt langzaam maar zeker:
Hij geeft mij een briefje,
ik geef Hem mijn schuldenbeker.

Verbaasd zie ik Hem vertrekken,
met mijn beker in Zijn hand.
Ik open het gekregen briefje
en lees: ‘Je bent welkom in Mijn Vaderland!’

Gerco Guijt