// I D E N T I T E I T //

Deze woorden las ik vandaag, en weer zette het me stil.
Wij zijn niet bedoeld om iemand te zijn. Nu hoor ik je denken; maar we zijn toch gemaakt? Uniek en speciaal op onze eigen manier?
En ja absoluut! We zijn gemaakt door onze Schepper, We zijn gemaakt naar Zijn evenbeeld zelfs.
We zijn door Hem gemaakt, uniek, allemaal met onze eigen kwaliteiten.
En tóch draait het daar niet om.
 
Maar, hoe is dat in ons leven?
Ik krijg best vaak de opmerkingen over deze blogs dat lezers of lezeressen het zo ‘dapper’ vinden van mij dat ik deze kwetsbare kant van mij aan jullie toon.
Los van de reden waarom ik dit doe moest ik hier even goed over nadenken.
Ik vóel mij namelijk helemaal niet dapper! Ik voel mij vooral erg onzeker. Onzeker over wat ik doe, wat ik schrijf, of ik geen mensen pijn doe, of ik geen mensen beledig.
 
Sinds Mich op school zit heeft hij in al zijn broeken gaten op zijn knieën. Ik weet niet of dat hoort bij de schoolgang, maar ik werd er in elk geval niet vrolijk van…
Want mijn gedachten gingen al hun eigen gang;
wat zullen die andere moeders wel niet denken? Kan d’r kind nog niet eens in fatsoenlijke kleding op school laten verschijnen.
Dan hebben ze het er thuis vast over; “ja dat kind met altijd die kapotte broeken!” En word Micha zo gepest omdat ik hem altijd kapotte broeken aangeef!
Dat dus. (mijn gedachten kunnen wel eens een lawine effect krijgen; ze beginnen klein en onder aan de berg is alles verwoest.)
 
Wij zijn niet bedoeld om iemand te zijn!
Oei, die kwam even binnen…
 
Ik wil het namelijk best graag. Dapper zijn, zeker zijn over mijzelf...
nu even met het voorbeeld van Mich z'n broeken;
Ik wíl echt graag die perfecte moeder zijn. Die dus ervoor zorgt dat zoonlief met een gatloze broek naar school kan, die ervoor zorgt dat er niet negatief over haar functioneren gepraat word in andere huishoudens. Die ervoor zorgt dat zoonlief niet gepest gaat worden op school.
Is dat erg? Dat ik dat wil?
Het klinkt allemaal best goed toch? Je wilt gewoon het beste voor je kind, voor je gezin en voor jezelf.
 
Wij zijn bedoeld om Iemand te kennen!
Waar ligt hier mijn identiteit? Als we iemand kennen, weten we hoe hij of zij handelt, en dan ga ik nog een stapje verder als deze uitspraak. Als die iemand toevallig je vader is, dan is hij jouw rolmodel.
Als we God als Vader aannemen, vinden we in Hem onze identiteit.
 
En ja, dan mag ik nog steeds balen om die kapotte broeken, Maar ik mag niet bang zijn voor meningen van andere vaders/moeders. Ik mag niet bang zijn voor gesprekken die (waarschijnlijk zelfs alleen in mijn hoofd) plaats zullen vinden in andere huiskamers. Ik hoef niet bang te zijn voor eventuele pesterijen.
Mijn identiteit hangt namelijk niet aan die meningen, gebeurtenissen, gesprekken of pesterijen.
Mijn identiteit ligt in Hem!
Hij die uit liefde naar de aarde toekwam.
Hij die werd geboren in een stal! (Had niet eens een broek om aan te trekken!)
Hij die stierf voor mij aan dat ruwe houten kruis.
Maar ook Hij die opstond om de dood te overwinnen!

Híj, die dit deed voor míj!
 
En nu is die broek misschien een nutteloos nietszeggend voorbeeld wat alleen maar ik kan hebben.
Maar hoe zit het bij jou? Ik denk dat er nog veel meer vormen van kapotte broeken zijn.
Bij mij is het in elk geval niet de enige vorm; De uitstraling van je woning? De kleding die je koopt? De hoeveelheid geld op je bankrekening?
Wat haalt jou weg bij de identiteit van onze Hemelse Vader?
 
Hij is het zo waard om gekend te worden. En dan niet alleen van Naam. Maar Zijn hele Zijn!
Díe God, die zoveel voor ons over heeft gehad!
Dan mogen wij functioneren als middel in Zijn Hand.
Dan mogen wij dáárvoor onze kwaliteiten gebruiken! Maar dan is de eer voor Hem alleen!
En wat een vrijheid ligt daarin. Dat onze identiteit niet afhankelijk is van onze medemens. Of van onze omstandigheden. Of van ons functioneren.
Maar dat wij al onze zorgen en angsten rondom dat mogen neerleggen aan de voet van het kruis, lós mogen laten!
Wij mogen er zijn! Doordat wij Hem kennen
 
Want wij zijn Zijn maaksel, geschapen in Christus Jezus om goede werken te doen, die God van tevoren bereid heeft, opdat wij daarin zouden wandelen.
Efeziërs 2:10 (HSV)